Lucas Eguibar

Bio

Gurasoen eskutik hasi zen eskiatzen, 2 urte zituela, eta 5 urterekin eski alpinoan lehiatzeari ekin zion. Prestatzen ari zen bitartean, snowboard-a gustoko zuenaz konturatu zen eta 7 urterekin kirol horretan saiatzea erabaki, eta ama izan zuen irakasle. 15 urte bete arte eskiarekin jarraitu zuen, baina orduan Espainiako snowboard txapelketetara aurkeztu zen eta oso emaitza onak lortu zituen. Horiei esker proba egiteko eta boardercross-eko talde nazionalarekin entrenatzeko deitu zioten. Modalitate honetaz maitemindu zen eta ondo prestatzeko denbora asko eskainiko ziola erabaki zuen berehala, lehenengo emaitzak bikainak izan ez arren.

2012an Europako zirkuitua irabazi zuen eta 2013an Munduko Kopan lehenengo podiuma lortu zuen, Arosako estazioan, Suitzan, hirugarren bukatuta, eta munduko txapelduna izan zen junior mailan Turkian.

2014an zortzigarren izan zen munduko zerrendan, Vallnord-en, Andorran, Munduko Kopako bigarren podiuma eskuratuta. Gainera Valmalenco-ko estazio italiarrean munduko txapeldunordea izan zen junior mailan.

Lucasen bizitzak aldaketa izan zuen Errusiako hitzordu olinpikoa heldu aurretik. Bere anaia Nicolasek, 24 urterekin, moto istripu bat izan zuen eta lesio larriak eragin zizkion. Dena den, Lucasek une latza gainditu zuen eta Jokoak prestatzeko zuen plangintzara itzuli zen, saio kopurua handitu, eta forma fisikoa berreskuratu zuen.

Azkenean diploma lortu zuen zazpigarren postuan amaituta Sotxin, bere lehenengoOlinpiar Jokoetan. Final zortzirenetako txanda eta final laurdenetakoa irabazi zituen baina finalerdietan talka egin zuen eta erorikoak finaletik kanpo utzi zuen. Bigarren mailako finala irabazi zuen eta horrekin batera diploma, agian sari txikia jokatutakolau lasterketatik hiru bereganatu eta gero.

2015ean snowboard-eko Munduko Kopako txapeldun izan zen. Donostiarrak Nazioarteko Eski Federazioak eskaintzen duen Kristalezko Globoa eskuratu zuen lehen aldiz estatu mailan. Kontxako badian jaio eta hasitako ‘rider’ donostiarra bere aurkari guztiak mendean hartzeko gai izan zen, elurretan entrenatzeko muga geografikoak dituen arren.

Azkenean diploma lortu zuen zazpigarren postuan amaituta Sotxin, bere lehenengo Olinpiar Jokoetan. Final zortzirenetako txanda eta final laurdenetakoa irabazi zituen baina finalerdietan talka egin zuen eta erorikoak finaletik kanpo utzi zuen. Bigarren mailako finala irabazi zuen eta horrekin batera diploma, agian sari txikia jokatutako lau lasterketatik hiru bereganatu eta gero.

Bi urte geroago, 2017ko Sierra Nevadako Munduko txapelketan zilarezko bi domina irabazi zituen snowboardcrossean; bat banaka eta bestea taldeka. Balentria harek neguko kiroletan aitzindarien taldean sartu zuen Lucas, beste lau kirolarik baino ez baitute domina bat lortu munduko txapelketaren batean: Paquito Fernández Ochoak, Martí Rafelek, Juanito Mühleggek eta Queralt Castelletek.

Eguibarrek aitortzen du kirolari batengan bi persona daudela: normala eta lehiatzen dena. Pertsona normala bere kasuan lasaia da: “Lotsatia nazela esaten dute, baina isilik egotea gustatzen zait, besterik ez. Isiltasuna dut gogoko eta disfrutatu egiten dut”. Lehiatzen dena, berriz, lasaia eta urduria da aldi berean, arduratsua eta azkarra: “Lehiaketa baino ez dut buruan”. Elementu anarkikoak dituen diziplina honetan 95km/orduko abiadura hartu ahal dute kirolariek eta burbuila batean sartzen dira. Munduko txapelketako bakarkako proban ez zuen zaleen zarata entzun taula kendu zuen arte.

Munduko txapelketan zilarrak irabazi eta bi egunetara, Israel Planas bere teknikaria zendu zen 41 urte zituela.

2018an, Pyeongchangen Jokoetan parte hartzeko txartela lortu zuen. Oraingoan ez zituen final-zortzirenak gainditu.

2019an bere emaitzarik nabarmenena Park Cityn (AEB) jokatutako Munduko Txapelketan lortutako laugarren postua izan zen. Laugarren ere izan zen Munduko Kopako sailkapen nagusian.

2020an, koronabirusaren pandemiak bere denboraldia murriztu duen arren, Lucas Eguibarrek Sierra Nevadako Munduko Kopa irabazi du.