basqueteam fomenta el deporte de alto nivel del País Vasco

Webgune honek berezko eta beste bitarteko batzuen Cookie-ak erabiltzen ditu informazioa jaso eta gure zerbitzuak hobetzeko. Nabigatzen jarraitzeak horien instalazioa onartzea dakar. Erabiltzaileak bere nabigatzailea konfiguratzeko aukera dauka, eta nahi izanez gero, bere disko gogorrean instalatzea ekidin dezake, horrek webgunean nabigatzeko arazoak sor ditzakeela aintzat hartu behar duen arren.

Onartu Nola konfiguratu
Eskia 23
urtarrila
2023

“Nik inoiz baino sasoi hobean ikusten dut neure burua, galtzeko gutxi eta irabazteko eta lasterketetan gozatzeko asko dut”

Juan del Campo Basque Teameko eskiatzaileak bere ibilbideko emaitzarik onena lortu du Schladmingeko Munduko Kopan

Juan del Campok erretinan gordetzen du oraindik eski alpinoko tenpluetako batean, Austriako Schladming pistan, harrotu zuten 45.000 pertsonen irudia. Bilbotarra hirugarrenez igaro zen bere karreran Munduko Kopa bateko bigarren txandara eta 22. postuan amaitu zuen proba, orain arteko bere ibilbideko emaitzarik onena lortuz, gainera hamargarren denborarik onena eginez bigarren txanda horretan.

“Egia esan, oso ondo nago. Aurten prestaketa oso ona izan da. Ikuspegia desberdina izan da. Ez hainbeste lan-bolumen edo intentsitate aldetik, baizik eta modu adimentsuan lan egiteko saiakeran. Fisikoki oso ondo nago. Horrelako kirol bati datxezkion minak ditut, belaunak eta bizkarra, inpaktua oso handia delako, baina oso ondo nago, batez ere mentalki, oso lasai, oso aske, eta, egia esan, asko nabaritzen da eski-mailan”, Del Camporen esanetan.

Denboraldia proben zerrenda luzearekin hasi da, bai abenduan, bai urtarrilean. Lasterketak bata bestearen atzetik eman dira, arnasa hartzeko astirik gabe, eta zorte handirik gabe, Schladmingen hitzordura iritsi arte. Emaitza baieztapen bat izan da Juanentzat berarentzat, egiten ari zen lanarekin jarraitzeko.

“Unerik onenean iritsi da. Proba handia da, lasterketa handia da, eta oso pozik irten delako hor. Ez duzu denbora askorik pentsatzeko, gauzak aldatzeko, entrenatzeko, erritmo ona izateko eta lehiatzeko. Astero lasterketa bat edo bi izaten ditugu, orduan lan guztia denboraldiaurrean egin behar da. Lana oso ona izan zen, oso pozik geunden denok, bagenekielako maila bagenuela, lana ondo egin genuela eta egon behar genuen tokian geundela. Zorte txarra izan dugu baldintza klimatologikoekin, lasterketak ez ziren aproposak dortsal altuentzako, marka handia zegoen, lehenengoak baino askoz ere bide gehiago egin behar zen, eta garai horietatik gertu egotea zaila zen, baina hotza iritsi bezain laster argi ikusi da zer maila dugun, bai nire aldetik, bai Quimen (Salarich) aldetik, emaitza oso onak lortu baitzituen. Ikusi da oso lehiakorrak garela, eta lehen txandetan laster atera gaitezkeenean, maila hor dagoela. Gure taldearen barruan denok genuen lasaitasun handia horrekin, ni barne. Konfiantza handia nuen taldearekin, materialarekin, staffarekin, lan guztiarekin, baina beti etortzen da oso ondo hori baieztatu eta frogatzea, eta, batez ere, horrelako lasterketa batean, eski alpetarraren maila nagusiaren aurrean. Beraz, gau on bat aukeratu genuen emaitza lortzeko”.

Juan del Campok eski alpinoan Austria bezalako herrialdeetan dagoen tradizioa nabarmentzen du, non kirol hau kirol erregetzat hartzen den eta eski pistak futbol estadioak balira bezala betetzen diren. Bigarren txandara pasa eta proba bukatzea ia sinestezina izan zen.

“Oso sentsazio bizia da, oso ona, batez ere txanda on bat egiteak sortzen duen euforiagatik, eztanda egiteko ahalmenagatik. Nik arantzatxo bat neukan sartuta lasterketa horretan, duela lau urtekoa, oso elur gogorreko lasterketa bat delako, patinaje pista bat delako, baina oso focus ona izan nuen denaren bila joateko, ez nuen pistan ezer utzi nahi, ez nuen txanda horren damurik izan nahi. Guztiarekin joan nintzen eta oso ondo atera zitzaidan, pistan osorik hustu ahal izan nintzen, eta horregatik bakarrik ematen du euforia handia, baina gainera 45.000 pertsona oihuka, animoka eta txaloka ari bazaizkizu, oso gora zatoz, eta horixe gertatu zen. Sentsazioa sinestezina da, publiko guztia zurekin dagoela sentitzen duzu. Esan nuen ondo legokeela beste jaitsiera bat egitea berriro gauza bera sentitzeko. Esperientzia ikaragarria izan zen, egia esan”.

Del Campok bere ibilbideko emaitzarik onena lortu du une garrantzitsu batean, Munduko Kopa batzuk eta Courchevel Meribelen (Frantzia) jokatuko den Munduko Txapelketa oraindik jokatzeke baitaude.

“Une egokia izan zen horrelako emaitza bat lortzeko, Munduko Txapelketak datozelako, beste Munduko Kopa bat datorrelako, oso jarraian, esaten ari ginena baieztatzen dizu pixka bat, konfiantza maila handia zuen entrenamenduetan, baina lasterketan ere islatu ahal izatea. Dena pixka bat berresten dizu. Oso ondo egingo diogu aurre denboraldian geratzen zaigunari. Munduko Kopako hiru lasterketa geratzen zaizkigu, horietako bat Mundialak, beti lasterketa berezia dena goikoentzat presio handiagoa dagoelako eta atzekook haien bila irten gaitezkeelako, harrapatzera. Ikusle onak daude. Espero dezagun hotz-baldintzak, pistaren baldintzak onak izatea guztiontzako bidezko jaitsiera bat izateko eta maila hori berriro erakusteko” azpimarratzen du Juanek.

Basque Teameko kirolariak dio bere momenturik onenean iristen dela aipatutako hitzordu guztietara.

“Nik inoiz baino sasoi hobean ikusten dut neure burua, konfiantza osoa dut nire taldean, materialak ez du inoiz huts egingo, nire esku dago dena, mentalki inoiz baino hobeto nago, urte eta erdian psikologikoki egin dudan lanak aukera ematen dit konfiantza izateko ditudan gaitasunetan. Galtzeko gutxi dago, irabazteko asko eta, batez ere, asko gozatzeko lasterketetan”.

Joan den urtarrilaren lauan, bi euskal eskiatzaile alpino elkartu ziren historian lehen aldiz Munduko Kopa batean. Juan Del Campo eta Aingeru Garay Garmisch-Partenkircheneko Munduko Kopan lehiatu ziren. Juanek euskal eski alpinoak eta, oro har, neguko kirol guztiek bizi duten une ona nabarmentzen du, elurrik ez duen herrialde batean, kirolariek kanpora irten behar baitute entrenatu eta hazi ahal izateko.

“Euskal Herriko gaiak ni ere harritzen nau. Estatistikak hartzen badituzu, ez bakarrik Aingeru (Garay) edo ni edo Lucas (Eguibar). Talde nazionalaren erdia euskalduna da, erdia. Badugu zerbait, badugu zerbait neguko kirolekin, ez dakit jarrera den, ez dut identifikatzen, baina errealitatea da euskaldunok eta neguko kirolek sinbiosi ona dugula. Hori ustiatzea besterik ez da, neguko kiroletan dugun unea aprobetxatzea, euskal kirol horretan inbertitzen jarraitzea eta belaunaldi berriak hor goian gauden horiekin konektatzen saiatzea daukagun ikaskuntza hori guztia transmititzeko, urte asko kosta baitzaigu ikastea eta ulertzea nola funtzionatzen duten ondo kirolek eta nola izan behar dugun on horietan. Ezin dugu inertzia hori galdu, hurrengo belaunaldiei transmititzen saiatu behar dugu, eta horrela sortzen direlako kirol horietan talde handiak”.